روستای صخرهای میمند
روستای 12 هزار سالهی ميمند، در شهر بابک کرمان، جزو قدیمیترین سكونتگاههای بشر در جهان است. بنا به باور مورخان، هستهی اوليه این روستای دستکند، متعلق به زمانی است كه ايرانيان مهر پرست بودهاند و در دل غارهای تاریک و بر فراز کوههای بلند، به آیین مهرپرستی مشغول بودهاند. آنها مردههای خود را درون دخمههای كنده شده در كوه قرار میدادند. نمونههایی از این مقبرهها و عبادتگاهها در میمند دیده میشود. عدهای معتقدند لغت میمند، از دو واژه می و مند تشکیل شده که می به معنای شراب و مند به معنای مست و مستی است و چون این روستا قبل از اسلام حفر شده، مردان این نواحی می، مینوشیدهاند و مست میشدند و حفرههای روستا را در اثر مستی میکندهاند که بر همین اساس آن را میمند نامیدهاند. عدهای دیگر عقیده دارند واژه میمند مأخذ از میمنت و مبارکی بوده است. عدهای نیز بر این باورند که مردمان این نواحی از میمند فارس مهاجرت کرده و چون در این ناحیه اقامت گزیدهاند، آن را میمند نام نهادهاند.
خانه سالمندان ایران باستان، خرفت خانه