تاریخچه خاتم کاری
تاریخچه خاتم کاری در ایران، به دوران قبل از اسلام برمی‌گردد که در آن زمان از چوب یکرنگ مکعب‌هایی به اضلاع چهار میلی‌متر می‌بریدند و با طرح‌های گوناگون روی صفحه‌ای نصب و میخکوب می‌کردند. دوران صفویه درخشان‌ترین دوره خاتم سازی در ایران است. صندوق مرقد تعدادی از امام‌زاده‌های ایران و ائمه در سامرای عراق از شاهکارهای خاتم کاری آن دوران است. در دوره زندیه و به خصوص در زمان سلطنت کریم‌خان‌زند، به علت مشوق‌هایی که برای هنرمندان در نظر گرفته می‌شد، تحولاتی در هنرهای تزیینی ایران پدید آمد و صندوق‌های مرقد ائمه در نجف و کربلا و سوریه به زیبایی طراحی شدند. در دوران قاجاریه هنر خاتم کاری رو به افول گذاشت اما در همین زمان نیز هنرمندان از خود آثاری به جا نهادند از جمله: در ورودی خزانه و حرم حضرت عبدالعظیم و در ورودی موزه ایران باستان. در دوره پهلوی کارگاه خاتم سازی در مدرسه هنرهای زیبا تشکیل شد. از آثار خاتم کاری آن دوران می‌توان به اتاق خاتم کاری کاخ مرمر، صندوق‌های مقبره ائمه و تالار خاتم کاری مجلس شورای ملی را نام برد.