عاشیق خوانی شب یلدا در تبریز
در تبریز در موسم یلدا «عاشیق‌ها» مى‌نوازند. عاشیق‌ها خنیاگران محلى هستند که اشعار و موسیقى آنان برگرفته از موسیقى مردمى است. آنها در حین اجراى برنامه داستان مى‌خوانند، فى‌البداهه شعر مى‌سرایند و ساز مى‌زنند. در قدیم، همانطور که با هم شعر می‌خواندند، مشعل به دست، به در خانه‌ها می‌رفتند و از صاحبخانه‌ها یک پارچه نفت آلود می‌گرفتند و روی مشعل قرار می‌دادند تا شعله آتش خاموش نشود. خانم‌های سنتی آذری معمولا تا پایان چله کوچک خانه تکانی نمی‌کنند و اعتقاد دارند اگر بین چله کوچک و چله بزرگ، کسی خانه تکانی کند، چله او را نفرین می‌کند و به نکبت و بدبختی گرفتار می‌شود. در مراسم "چله قاشدی"، اهل خانواده و دوستان در پشت بام یا محل وسیعی جمع می‌شوند، آتش بزرگی درست می‌کنند، از روی آن می‌پرند و شعر «چله فرار کرد ها، چله فرار کرد ها" را می‌خوانند. نقل حکایت، داستان‌های حماسی، ضرب‌المثل، خواندن اشعار شهریار، فال حافظ، خواندن دوبیتی‌های آذری یا "بایاتی"، طرح معما، بازی دسته جمعی "چله دوید"، از سرگرمی‌های آذری‌ها در شب یلدا است. در قدیم، برگزاری مسابقات تیراندازی، اسب‌سواری، برگزاری مراسم جشن عروسی نیز از مراسمات چله محسوب می‌شد.